یک راه می گم کیف کنید Big Grin
این روزها بازار وبلاگستان حسابی داغ شده و تعداد وبلاگ‌ها به صورت قارچی رشد داشته، اما به راستی چه تعداد از آن‌ها موفق ارزیابی می‌شوند؟ چه فاکتورهایی می‌توانند باعث عدم موفقیت وبلاگ و ناخشنودی خوانندگان شود و چه فاکتورهایی موفقیت وبلاگ و رضایت خوانندگان را در پی دارد؟ بنده در این پست به تعدادی از این فاکتورها اشاره خواهم کرد.

1. هدف و صبر: اول هدفتان را از وبلاگنویسی مشخص کنید،کسی که همین‌طوری تفننی وبلاگنویسی کند و هدفی نداشته باشد، بعد از مدتی خسته و دلسرد می‌شود. ضمناً باید صبر داشته باشید.هیچ وبلاگنویس پربازدید و موفقی از شکم مادرش پربازدید نبوده، هدف و صبر بوده که آنها را به چنین موفقیتی رسانده.

2. استفاده بیش از حد از کدهای جاوا: لابد گذرتان به این وبلاگهایی افتاده که در حین ورود اسمتان را می‌پرسد، بعد شجره‌نامه‌تان را طلب می‌کند و آخر سر برایتان بوس می‌فرستد و ورود شما را به کلبه‌ی درویشیشان خوش‌آمد می‌گوید و …! بعد که هفت‌خان رستم را رد می‌کنید، یهو آهنگ خودکشی از محسن چاووشی با کیفیتی در حد گرامافون‌های دوران قاجار پخش می‌شود. هفت هشت تا تیر و کمان هم به سمت مونیتور شلیک می‌شوند. سوراخ‌سمبه‌های وبلاگ را هم که نگاهی بیندازید حتماً چند تا قلب شکسته‌ی خونین مالین پیدا می‌کنید. اگر وبلاگ شما چنین شمایلی دارد باید بدانید نود درصد خوانندگان در همان لحظه‌ی اول آن ضربدر قرمز رنگ را می‌زنند و دیگر به صد متری وبلاگ شما هم نزدیک نمی‌شوند.

3. ابزارهای وبلاگ‌نویسی: یک بلاگر خوب و موفق در وبلاگش ابزارهای به اشتراک‌گذاری،دسترسی آسان و سریع به فید،لینک‌های مفید،گوگل‌ریدر اشتراکی،لینک‌های مرتبط و … را تمام و کمال در اختیا خوانندگانش قرار می‌دهد. به این فکر کنید که کسی که الان برای شما وقت گذاشته و مطالبتان را می‌خواند می‌توانست هزار سوراخ‌سمبه‌ی دیگر باشد. پس برای وقت و هزینه خوانندگانتان احترام قائل شوید.

4. شبکه‌های اجتماعی: فعالیت در شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک و توییتر می‌تواند به موفقیت وبلاگ شما کمک شایانی کند. سعی کنید از روز های ابتدایی وبلاگ نویسی اکانتی در این سایت ها باز کرده و با کاربران آشنا شوید. استفاده از یک لوگو یا علامت خاص و استفاده از نام وبلاگ تان به عنوان Username هم می توانند به شناخته شدن شما توسط سایرین کمک کند.

5. خلاق باشید: آقا این خلاقیت را دریابید،چیزی که در ایران ما بسیار مظلوم است همین خلاقیت و نوآوریست.ببینید من خودم ده‌ها فلافل‌فروشی را می‌شناسم که همه آمدند و بساطشان را بعد از مدتی جمع کردند.اما چند سال است که یک فلافلی روی پای خودش است و با رمز “نوآوری”همچنان کار می‌کند.اوایل سه تا فلافل می‌فروخت دو تا پولی،یکی مجانی،مدتی بعد اسم فلافلیش را گذاشت فلافلی برره با آشپزی نظام دوبرره، و حالا هم که یک فلافل می‌دهد با یک نوشابه مجانی،حالا بماند که دو برابر پول نوشابه را از جای دیگر در پاچه مشتری‌ها فرو می‌کند. اما غرض این بود که در وبلاگنویسی هم اینطوریست. نوآور باشید، سبک مخصوص به خودتان را داشته باشید، قالب شخصی داشته باشید. حتما پیش آمده که ببینید جدیدا برخی‌ها کامنت می‌دهندکه: ” نصف آرشیو تو خوندم ،دید باز و قلم شیوایی داری” این همان ورژن جدید “وبلاگ خوبی داری به منم سر بزنه” اما می‌بینید که حتی این اشخاص هم ار قافله نوآوری جا نمانده‌اند.

6. موسیقی، نه! : یکی از عادات بد و شایع در بین بلاگرها قرار دادن موسیقیه. بگذارید برایتان مثالی بزنم. شما خربزه دوست دارید مگر نه؟ حالا فرض کنید نصف شب است و دارید وبلاگتان را می‌خوانید که یهو برادر بزرگتان همین‌طور خربزه را در حلقتان فرو می‌کند و می‌گوید بخور،نوش جانت. قرار دادن موسیقی در وبلاگ هم یک همچین شمایلی دارد، هر چقدر هم که خربزه شیرین باشد دوست ندارید در خوردنش اجباری باشد.

7. تعامل با دیگران: تا جایی که وقتتان یاری می‌دهد در بحث‌های دیگران شرکت کنید؛ برایشان کامنت بگذارید، به سؤالات خوانندگانتان پاسخ دهید، راهنماییشان کنید و خلاصه نگذارید این ارتباط با خواننده‌ها سرد و کم‌سو شود. چون از نظر من نویسنده وبلاگ مثل ماه در آسمان می‌ماند و خوانندگان هم همان ستاره‌ها هستند. هر چقدر هم که ماه روشن و زیبا و کامل باشد. اما دیدن آسمان شب بدون ستاره‌ها هیچ لطفی ندارد.
از آن‌جایی که هفت عدد مقدسیست همین‌جا بحث را تمام می‌کنم. مدیونید اگر فکر کنید من تنبلم و حوصله ندارم بیشتر توضیح بدهم.